درس هفتم: me, myself
me در مقابل myself
خیلی از افراد، چه انگلیسی زبان‌ها و چه یادگیرندگان این زبان، دچار این اشتباه می‌شوند که از «myself» بیش از حد استفاده می‌کنند، چون فکر می‌کنند مؤدبانه تر و هوشمندانه تر است. در خیلی از این موارد باید از «me» استفاده کنید.
Can you get a taxi for John and me? (NOT “Can you get a taxi for John and myself?”)
«me» یک ضمیر مفعولی (object pronoun) است، یعنی به شخصی اشاره می‌کند که عملِ فعل بر روی او انجام گرفته است.
He didn’t ask me if I wanted fries with my burger.
My teacher wants me to give a speech in class.
«myself» یک ضمیر انعکاسی (reflexive pronoun) است، یعنی معمولاً باید آن را در جمله‌ای استفاده کنید که «I» هم در آن استفاده شده باشد. همچنین فقط وقتی از آن استفاده کنید گه دیگر ضمایر انعکاسی مثل «herself» یا «himself» را استفاده می‌کنید.
I made the entire dinner by myself.
I let myself sleep in the morning.
سؤال:
در جای خالی «myself» یا «me» قرار دهید.
1. Please pass the plate to _____.
2. She gave _____ $20 for cleaning her car.
3. I swore I wouldn’t let ______down.
4. I think I was too hard on ______.
5. Don’t forget to take _____along when you go to the store.
پاسخ:
1- me
2- me
3- myself
4- myself
5- me
